Karta Polaka. Co to takiego.

Posiadanie Karty Polaka nie oznacza jednak nadania cudzoziemcowi obywatelstwa polskiego, przyznania prawa pobytu czasowego czy stałego w Polsce ani prawa przekraczania granic Polski bez wizy. Mimo to posiadanie Karty Polaka wiąże się z wieloma przywilejami.

Udogodnienia wypływające z posiadania Karty Polaka to:

•     Otrzymywanie bez opłat wizy uprawniającej do wielokrotnego przekraczania granicy   polskiej;
•     Brak opłat za wniosek o nadanie obywatelstwa przez Prezydenta RP w polskim konsulacie;
•     Korzystać z pomocy Konsula, w ramach jego kompetencji, w sytuacji zagrożenia życia lub bezpieczeństwa;
•     Możliwość podjęcia na terenie Polski legalnej pracy bez konieczności posiadania zezwolenia na pracę;
•     Prowadzenie w Polsce działalność gospodarczą na takich samych zasadach jak obywatele polscy;
•     Korzystanie z bezpłatnego systemu oświaty na poziomie podstawowym, średnim i wyższym na takich samych zasadach jak obywatele polscy, a zarazem ubiegać się o stypendia i pomoc na naukę przeznaczone dla cudzoziemców uczących się i studiujących w Polsce;
•     W stanach nagłych możliwość korzystania z bezpłatnej opieki zdrowotnej na takich samych zasadach jak obywatele polscy;
•     Korzystanie z 37-procentowej ulgi na przejazdy koleją na terenie Polski;
•     Darmowe wejścia do muzeów państwowych w Polsce;
•    Możliwość ubiegania się o środki finansowe z budżetu państwa polskiego lub z budżetu samorządów gmin w Polsce przeznaczone na wspieranie Polaków za granicą;
•     Brak opłat za  złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt stały.

Komu może zostać wydana Karta Polaka?
Karta Polaka może być wydana osobie, która w dniu złożenia wniosku posiada obywatelstwo jednego z państw dawnego ZSRR lub posiada status bezpaństwowca w jednym z tych krajów i spełnia łącznie następujące warunki:

1. Wykazuje swój związek z polskością poprzez przynajmniej podstawową znajomość języka polskiego, który uważa za język ojczysty, oraz znajomość i kultywowanie polskich tradycji i obyczajów;
2. W obecności konsula lub wojewody, albo wyznaczonego przez niego pracownika, złoży pisemną deklarację przynależności do narodu polskiego;
3. Wykaże, że co najmniej jedno z jej rodziców lub dziadków albo dwoje pradziadków jest lub było narodowości polskiej, lub posiadało obywatelstwo polskie, albo przedstawi zaświadczenie upoważnionej organizacji polskiej w kraju zamieszkania (lista organizacji dostępna jest tutaj->) potwierdzające aktywne zaangażowanie w działalność na rzecz języka i kultury polskiej lub polskiej mniejszości narodowej przez okres co najmniej ostatnich 3 lat;
4. Złoży oświadczenie, że ona lub jej wstępni nie repatriowali się lub nie zostali repatriowani z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, na podstawie umów repatriacyjnych zawartych w latach 1944-1957 przez Rzeczpospolitą Polską albo Polską Rzeczpospolitą Ludową z Białoruską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Ukraińską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Litewską Socjalistyczną Republiką Radziecką i Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich do jednego z państw będących stroną tych umów.
    

Jak długo jest ważna Karta Polaka?

Karta Polaka ważna jest przez 10 lat od daty jej przyznania. Należy pamiętać, aby  najpóźniej 3 miesiące przed terminem końca ważności Karty Polaka trzeba wystąpić o przedłużenie jej o kolejne 10 lat. Karta Polaka wydana nieletnim ważna jest przez 10 lat, jednak jej  ważność kończy się  wraz z dniem, w którym upływa rok od dnia uzyskania przez niego pełnoletności.

Jak wygląda procedura ubiegania się o Kartę Polaka?
O przyznanie lub przedłużenie ważności Karty Polaka występuje się w Konsulacie RP właściwym ze względu na miejsce zamieszkania wnioskodawcy, czyli w kraju pochodzenia migranta.

Podstawowy zestaw dokumentów niezbędny do złożenia kompletnego wniosku o Kartę Polaka:

1. Wniosek, który należy wypełnić zgodnie z objaśnieniami dołączonymi do wniosku
2. Jedno zdjęcie
3. Skompletowane i skopiowane dokumenty poświadczające polskość wnioskodawcy oraz znajomość języka polskiego (poświadczenie zdania egzaminu z języka polskiego przed państwową komisją egzaminacyjną, lub świadectwa ukończenia szkoły lub studiów w Polsce, lub świadectwa ukończenia szkoły za granicą z wykładowym językiem polskim). Jeżeli wnioskodawca nie jest w stanie przedstawić opisanych dokumentów, oceny znajomości języka polskiego dokonuje podczas rozmowy konsul lub wojewoda.
4. Kserokopia paszportu zagranicznego (strona ze zdjęciem) oraz paszportu wewnętrznego (strona ze zdjęciem i strona z adresem stałego zamieszkania). Należy także przedstawić oryginały do wglądu.

Następnie należy umówić się na rozmowę z konsulem RP lub wojewodą, na której zadawane są pytania na temat kultury i historii Polski.

Co może być powodem odmowy przyznania Karty Polaka?
Konsul lub wojewoda wydaje decyzję o odmowie przyznania Karty Polaka w wypadku, gdy:

• wnioskodawca nie spełnia warunków określonych w punkcie Komu może zostać wydana Karta Polaka;
• w postępowaniu o przyznanie Karty Polaka wnioskodawca złożył wniosek zawierający nieprawdziwe informacje lub przedstawił fałszywe dokumenty;
• wnioskodawca lub jego wstępni repatriowali się lub zostali repatriowani z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej na podstawie umów repatriacyjnych zawartych w latach 1944–1957 przez Polskę z Białoruską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Ukraińską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Litewską Socjalistyczną Republiką Radziecką i Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich do jednego z państw będących stroną tych umów;
• wnioskodawca nabył obywatelstwo polskie albo uzyskał zezwolenie na pobyt stały na terytorium Polski;
• przemawiają za tym względy obronności, bezpieczeństwa lub ochrony porządku publicznego Polski;
• wnioskodawca działa lub działał na szkodę Polski, a zwłaszcza jej niepodległości i suwerenności lub uczestniczył lub uczestniczy w łamaniu praw człowieka.